नाणेघाट जीवधन भोरांड्याचं दार

जीवधन व खडापारसी सुळका 

नवीन सह्यभटकी मैत्रीण शिल्पाचा मेसेज आला आम्ही नाणेघाट भोरांड्याच दार प्लँन करतोय . ऑफबीट म्हणून लगेच हो म्हटलं. नऊ जण  तयार झाले.  रात्री १०:३० ला कल्याण बस स्थानकात पोहचलो. नगर गाडी नादुरूस्त झाल्याने उशिरा सुटणार होती. गाडीचे पाशिंजर बोंबाबोब करत होते. मुरबाड गाडी लागली होती. तिथपर्यंत तरी बसायला मिळेल मुरबाडला पुढची यस्टी पकडू या उद्देशाने गाडीत बसलो. तोच ड्रायवर दादांनी पुकारल  "टोकावड्याला जायचय ना पाथर्डीची यस्टी लागतेय बाजूला." बँगा सांभाळत आमची जत्रा निघाली पाथर्डी बसकडे. जाईपर्यंत गाडी भरली. काहींना जागा मिळाल्या. आम्ही पेपर टाकत खालीच बसकण मारली. 

कुडपन ते प्रतापगड

डोंगराच्या कुशीतल गांव 

जवळपास महिनाभर या ना त्या कारणाने सह्याद्रीची गाठ भेट झाली नव्हती. तोच प्रसादचा प्लान आला. कुडपन ते प्रतापगड. पाऊस सुरू झाल्यापासून भीमाची काठी मनात घर करून होतीच. पण योग येत नव्हता. पायलट ही चुकला होता. WTA च्या साथीने निघालो पोलादपूरच्या दिशेने. सुमारे तीन च्या सुमारास रायगडातील क्षेत्रपाळ गावात पोहोचलो. एका सुंदर अशा मंदिरात पाठ टेकली. सकाळी उठून मँगी पोटात ढकलत कुडपन कडे बसने प्रस्थान केले. वरून पाहीलं तर डोंगराच्या कुशीतलं क्षेत्रपाळ दिसत होतं. प्रमुख आकर्षण भीमाच्या काठीपाशी आलो. समोरच खोलवर झेपावणारा प्रपात रोरावत होता. जवळपास हजार फूट. मागे कोकणातले सुमार, महिपत डोकावत होते. डाव्या बाजूला भली थोरली भीमाची काठी लक्ष वेधून घेत होती. भीमाची काठी ती लहान थोडीच असणार. एकूणच वेड लावणारं दृश्य होत. याच्या थोडं पुढे जगबुडी चं पात्र. पावसात रौद्ररूप धारण करणारी आज मात्र शांत होती. पण नजारा निव्वळ थक्क करणारा होता. आजूबाजूला सह्यरांग ,धुकं, पांढरेशुभ्र कापसासारखे पुंजके. मध्येच सकाळची भेदणारी कोवळी सूर्यकिरणे. एकूणच सकाळचं प्रसन्न असं वातावरण. हे निसर्गाचं लेणं डोळ्यात आणि कँमेरात साठवत कुडपन मध्ये पोहोचलो.